Over kaas

Wat is kaas?

Kaas is een zuivelproduct met een vaste structuur. Door het toevoegen van stremsel en zuursel worden de vaste stoffen in de melk (eiwitten, vetten en mineralen) gescheiden van het vocht (de wei). Daarna wordt zout en eventueel schimmels toegevoegd tijdens de bereiding van kaas. Het Nederlandse woord voor kaas stamt van het Latijnse caseus, dat dezelfde betekenis heeft.

 

Goudse kaas

Een Goudse kaas heeft de vorm van een wiel, weegt tussen de 1 en de 16 kg en heeft een vetgehalte van minstens 48% (gewoonlijk rond de 51%). Dit vetgehalte is de hoeveelheid vet op basis van de totale droge stof (exclusief water/vocht). Het werkelijke vetgehalte bedraagt 32% vet op basis van het gewicht (inclusief water/vocht). Kaas bevat vooral calcium, maar ook de vitamines A, B en D. In vergelijking met andere kaassoorten bevat Goudse kaas weinig vitamine B12, maar juist weer meer vitamine K2.

De soort dankt de naam Goudse kaas aan het feit dat hij al eeuwenlang in Gouda wordt verhandeld. De kaasmarkt in Gouda wordt tegenwoordig alleen nog bij wijze van toeristenattractie eenmaal per week gehouden in de zomermaanden.

Goudse kazen worden massaal in kaasfabrieken vervaardigd. Goudse kaas wordt ook in het buitenland onder deze naam gemaakt want soortnaam en vorm zijn niet beschermd. De aanduiding “Gouda Holland” is sinds oktober 2010 echter door een besluit van de Europese Commissie een beschermde geografische aanduiding. Kaas met deze vermelding in het kaasmerk mag alleen Nederland als oorsprong hebben en dient gemaakt te zijn van Nederlandse koemelk.

Goudse boerenkaas wordt ook anno nu nog, zoals ooit gebruikelijk was, op boerderijen in de regio gemaakt, zoals in de buurt van Stolwijk en Haastrecht in de Krimpenerwaard. Deze kaas wordt ook wel onder de naam Stolwijker verkocht.

In Gouda staat een standbeeld van een kaasboerin op een plein achter De Waag. Deze boerin in brons staat stevig in haar klompen en houdt een Goudse kaas tegen haar schort geklemd. Met dit beeld van de beeldhouwster Ineke van Dijk, werd in 1988 eer betoond aan de vrouwen die nog steeds een rol in de Nederlandse kaasgeschiedenis vervullen, want in West-Nederland is de ambachtelijke kaasbereiding op sommige boerderijen in stand gebleven. Dat ambacht is vooral van moeder op dochter doorgegeven.